Leowigild (władca Wizygotów)
Z Wikipedii, wolnej encyclopedia
Leowigild – król Wizygotów w latach 569[1]–586[2]. W 572[3] odzyskał Andaluzję z rąk bizantyjczyków. Pokonał Basków (581[1]) i Swebów (585[1]). Zniósł zakaz małżeństw Wizygotów i ludności hiszpano-rzymskiej. W 585[4] zjednoczył plemiona wizygockie na Półwyspie Iberyjskim. Wprowadził kodeks prawny, najbardziej zbliżony do praw Cesarstwa Rzymskiego spośród ówczesnych państw[2].
Król Wizygotów | |||
Okres | |||
---|---|---|---|
Poprzednik | |||
Następca | |||
Dane biograficzne | |||
Data śmierci | |||
|
Jego syn Hermenegild (święty) ożenił się z księżniczką frankijską, Ingundą – katoliczką, by później zmienić wiarę z ariańskiej na katolicką. Po tym zdarzeniu Leowigild odsunął swojego najstarszego syna od dworu i dziedzictwa, by następnie w wyniku wieloletnich walk i śmierci syna zacząć niszczyć kościoły i zwalczać katolicyzm. Jednak po jego śmierci jego syn i następca – Rekkared I przeszedł na katolicyzm i został pierwszym katolickim władcą Wizygotów.
W 578 roku założył miasto Reccopolis w centralnej części półwyspu Iberyjskiego[5].