Letnie Igrzyska Olimpijskie 1896
Z Wikipedii, wolnej encyclopedia
Letnie Igrzyska Olimpijskie 1896, oficjalnie znane jako Igrzyska I Olimpiady – wielosportowe zawody, które miały miejsce w Atenach od 6 do 15 kwietnia 1896 roku. Oficjalnego otwarcia dokonał król Grecji Jerzy. Były to pierwsze igrzyska olimpijskie od czasów starożytnych (cesarz Teodozjusz I Wielki w 393 roku wydał zakaz organizowania igrzysk[1], m.in. przez szerzące się wówczas pogaństwo[2]). Ateny wybrano na gospodarza igrzysk podczas kongresu zorganizowanego w czerwcu 1894 roku w Paryżu przez francuskiego historyka i pedagoga Pierre’a de Coubertina, pomysłodawcy nowożytnej idei olimpijskiej. Na tym samym kongresie utworzono również Międzynarodowy Komitet Olimpijski, którego pierwszym przewodniczącym został Grek Dimitrios Wikielas.
Stolica igrzysk | |||
---|---|---|---|
Liczba ekip |
14 | ||
Liczba sportowców |
245 (245 mężczyzn i 0 kobiet) | ||
Liczba konkurencji |
43 w 9 dyscyplinach | ||
Otwarcie | |||
Oficjalne otwarcie | |||
Zamknięcie | |||
Stadion | |||
|
Pomimo wielu problemów, m.in. krótkiego czasu na przygotowanie obiektów sportowych, późno wysyłanych zaproszeń (te wysyłano do poszczególnych krajów dopiero w grudniu 1895[3]) czy niedostatecznego rozpropagowania imprezy (niemal 70% uczestników to Grecy), igrzyska te uznano za bardzo udane[4]. Podczas ceremonii otwarcia igrzysk na stadionie Panathinaiko zebrało się około 80 tysięcy ludzi. W igrzyskach uczestniczyło 245 zawodników z 14 reprezentacji (zarówno liczba uczestników jak i liczba krajów jest sporna).
Najwięcej medali zdobył Hermann Weingärtner (sześć), zaś najwięcej złotych uzyskał Carl Schuhmann (cztery). Pierwszym finałem igrzysk był trójskok mężczyzn, w którym najlepszy okazał się Amerykanin James Connolly, który wyprzedził Francuza Alexandre’a Tuffèri[uwaga 1] i Greka Joanisa Persakisa[uwaga 2]. W igrzyskach mogli startować niemal wyłącznie amatorzy. Jedyną konkurencją przeznaczoną dla zawodowców był floret (szermierka). Wystąpiło tylko dwóch zawodników, a wygrał Grek Leonidas Pirgos, który został pierwszym od czasów starożytnych greckim mistrzem olimpijskim. W klasyfikacji drużynowej zwyciężyli Amerykanie, którzy zdobyli 11 złotych, 7 srebrnych i dwa brązowe medale. Gospodarze zajęli drugie miejsce, zdobywając 10 złotych, 17 srebrnych i 19 brązowych medali[uwaga 2].
Rywalizowano w dziewięciu dyscyplinach: gimnastyce, kolarstwie, lekkoatletyce, pływaniu, podnoszeniu ciężarów, strzelectwie, szermierce, tenisie i zapasach.
Po zakończeniu igrzysk niektórzy sportowcy byli za tym, aby igrzyska olimpijskie rozgrywać wyłącznie w Grecji. Coubertin jednak był temu przeciwny stwierdzając, że nowożytna olimpiada powinna odbywać się cyklicznie w różnych miejscach. Zgodnie z jego życzeniem drugie igrzyska miały miejsce w Paryżu, choć nie były one tak udane jak te w Atenach.