Lidia Duda
Z Wikipedii, wolnej encyclopedia
Lidia Duda (ur. 30 czerwca 1958 w Tychach) – polska autorka reportaży i filmów dokumentalnych.
|
Ten artykuł od 2016-04 zawiera treści, przy których brakuje odnośników do źródeł. |
Data i miejsce urodzenia | |
---|---|
Zawód |
Absolwentka kulturoznawstwa na Uniwersytecie Wrocławskim, pracę magisterską pisała na temat Hieronima Boscha. Po studiach pracowała w klubie jazzowym, w Operze Wrocławskiej, była nauczycielką plastyki w Tychach. Pracę w mediach zaczynała od działu reklamy katowickiego oddziału TVP. Wkrótce została reporterką w "Aktualnościach" TVP Katowice. Specjalizowała się w tematach społecznych. Od końca lat 90. związana z Ekspresem Reporterów, dla którego realizowała własne reportaże (ponad 60), później z Redakcją Filmu Dokumentalnego i Reportażu Programu 2 TVP.
Laureatka licznych nagród na festiwalach filmowych. Po emisji filmu „Nie zgadzam się na świat, w którym żyją moi bohaterowie” (dokumentalny zapis życia chłopców w wieku od siedmiu do czternastu lat, tzw. klejarzy, którzy żyją na ulicy) zorganizowano specjalne posiedzenie sejmowej komisji ds. dzieci i młodzieży, a po emisji „U nas w Pietraszach” (opowieść kilkuletniego chłopca o życiu w popegeerowskiej wsi Pietrasze) minister Barbara Labuda powołała zespół, który miał opracować program pomocy dla popegeerowskich wsi.
Przepis Lidii Dudy na dobry reportaż: „Trzeba lubić bohaterów i patrzeć na nich krytycznie, być głodnym historii bohatera, umieć go wysłuchać, kiedy opowiada swoją tragedię. W tej współpracy musi być uczciwość. Nie może być ukrytej kamery i oszukiwania, że tego czy tamtego się nie nakręci. To obraz codzienności, więc utrwalamy wszystko.”[1]