Maria Adelajda Sabaudzka
Z Wikipedii, wolnej encyclopedia
Maria Adelajda Sabaudzka, Adelajda sabaudzka[1], także Maria Adelajda[1] fr. Marie-Adélaïde de Savoie (ur. 6 grudnia 1685 w Turynie, zm. 12 lutego 1712 w Wersalu) – księżniczka Sardynii, księżna Burgundii i delfina Francji.
Zobacz też: Maria Sabaudzka. |
Herb Marii Adelajdy jako delfiny | |||
księżna Burgundii | |||
Okres | |||
---|---|---|---|
Jako żona | |||
delfina Francji | |||
Okres |
od 14 kwietnia 1711 | ||
Jako żona | |||
Dane biograficzne | |||
Data i miejsce urodzenia | |||
Data i miejsce śmierci | |||
Ojciec | |||
Matka | |||
Mąż | |||
Dzieci |
Ludwik (ur. 1704), | ||
|
Urodziła się jako najstarsza córka króla Sardynii – Wiktora Amadeusza II i jego pierwszej żony – Anny Marii Orleańskiej (córki księcia Orleanu – Filipa I Burbona-Orleańskiego i Henrietty Anny Stuart).
7 grudnia 1697, Maria Adelajda poślubiła Ludwika Burbona, księcia Burgundii. Ludwik był najstarszym synem Ludwika, Wielkiego Delfina i Marii Anny Bawarskiej. Ludwik Burgundzki był więc drugi w kolejce do objęcia tronu Francji w razie śmierci swojego dziada – Ludwik XIV Burbona, Króla-Słońce. Ludwik XIV bardzo lubił Marię Adelajdę, ale jego druga żona – Françoise d’Aubigné, markiza Maintenon, narzekała na jej złe zachowanie się na dworze. Maria Adelajda była bardzo wesoła, zabawna, swobodna i lekkomyślna.
Król przyczynił się do jej poronienia w 1703 roku, nalegając na jej uczestniczenie w wyjeździe dworu do Marly.
14 kwietnia 1711, teść Marii Adelajdy zmarł – jej mąż został kolejnym delfinem – następcą tronu, a ona została delfiną. Oboje małżonkowie zachorowali jednak na szkarlatynę na początku 1712 i zaraz zmarli (jedno w sześć dni po drugim). W tym samym roku zmarł drugi syn Marii Adelajdy i Ludwika.