Medal Świętej Heleny
Z Wikipedii, wolnej encyclopedia
Medal Świętej Heleny (fr. Médaille de Sainte-Hélène) – odznaczenie ustanowione w roku 1857 przez cesarza Napoleona III dla uhonorowania żołnierzy walczących pod sztandarami cesarza Napoleona I w latach 1792–1815. Od momentu ustanowienia medalu odznaczono nim około 405 tysięcy osób.
Awers i rewers | |||
Baretka | |||
Ustanowiono |
1857 | ||
---|---|---|---|
Wielkość |
50 × 31 mm | ||
Kruszec | |||
Projektant |
Désiré-Albert Barre | ||
|
Autorem projektu medalu był grawer Désiré-Albert Barre. Miał wymiary 50 × 31 mm i był on wykonany z ciemnego brązu, stąd jego popularna nazwa medal czekoladowy (médaille de chocolat)[1].
Kolory wstążki: cesarska zieleń ('vert empire') z prążkami w czerwieni.
Awers: NAPOLEON I EMPEREUR, wizerunek głowy Napoleona I w wieńcu laurowym, pod głową symbol.
Rewers: CAMPAGNES DE 1792 A 1815, A SES COMPAGNONS DE GLOIRE SA DERNIRE PENSEE STE HELENE, 5 MAI 1821
Zwieńczenie medalu: cesarska korona z orłami i jabłko z krzyżem.