Monety Zygmunta III Wazy
Z Wikipedii, wolnej encyclopedia
Monety Zygmunta III Wazy (1587–1632) – monety bite za panowania Zygmunta III Wazy na tronie[1]:
- polskim i wielkoksiążęcym litewskim (1587–1632) oraz
- szwedzkim (1593–1599).
Panowanie Zygmunta III to najbardziej bujny czas w dziejach polskiego pieniądza. Początek, to dalszy ciąg okresu potęgi polskiego złotego, po którym nastąpił kryzys wywołany niespokojną sytuacją w krajach Rzeszy z jednej strony, a z drugiej strony okres najwspanialszego rozwoju systemu monetarnego, który rozbudowano na skalę niespotykaną w całej historii Rzeczypospolitej[2].
W ostatnim roku panowania Zygmunta III (1632) wprowadzono również zasadniczą zmianę w obszarze mennictwa państwa polsko-litewskiego – na sejmie warszawskim w kwietniu król zrzekł się na rzecz skarbu Rzeczypospolitej przynależącego dotąd wyłącznie królom prawa bicia monety (łac. ius regale) i korzystania z płynących z tego dochodów, co oznaczało między innymi, że zwierzchność nad mennicami przejął sejm[3] (mennictwo powróciło w zakres odpowiedzialności królewskiej dopiero 7 września 1764 r. na sejmie konwokacyjnym Stanisława Augusta Poniatowskiego[4]).