Obiekt fortyfikacyjny
Z Wikipedii, wolnej encyclopedia
Obiekt fortyfikacyjny – budowla inżynieryjna, która pozwala efektywnie prowadzić ogień, walkę i obserwację, a także osłaniać wojska, sprzęt bojowy i urządzenia tyłowe przed środkami rażenia wroga[1].
Ogólnie obiekty fortyfikacyjne dzielą się w zależności od[2]:
- przeznaczenia – na:
- ogniowe;
- obserwacyjne;
- ochronne;
- transzeje;
- rowy łączące;
- skuteczności obrony – na:
- zakryte (schrony);
- odkryte (okopy);
- posadowienia – na:
- naziemne;
- podziemne;
- wykopowe;
- wytrzymałości i stopnia zabezpieczenia – na:
- przeciwodłamkowe;
- lekkie;
- ciężkie;
- stosowanego materiału – na:
- ziemne;
- drewniane;
- betonowe;
- żelbetonowe:
- murowane;
- pancerne;
- z tworzywa sztucznego i inne.
Istnieje również podział obiektów fortyfikacyjnych na rzeczywiste i pozorne.