Okręty podwodne typu IXA
Z Wikipedii, wolnej encyclopedia
Okręty podwodne typu IXA – niemieckie oceaniczne okręty podwodne dalekiego zasięgu z czasów II wojny światowej. Okręty tego typu stanowiły rozwinięcie niemieckich u-bootów dalekiego zasięgu typu IA, w celu uzyskania jednostek o większym zasięgu, dysponujących też silniejszym uzbrojeniem artyleryjskim. Z ośmiu zbudowanych w latach 1937-1939 jednostek tego typu, w grudniu 1940 roku dwa pierwsze okręty, zostały jednostkami szkoleniowymi. W czasie wojny zatopiono sześć jednostek tego typu, dwa ocalałe okręty zostały zezłomowane w 1945 roku. Jednostki te stanowiły jednak podstawę opracowania kolejnych projektów okrętów typów IXB, IXC, IXD-1, IXC/40 i IXD-2.
Kraj budowy | |||
---|---|---|---|
Stocznia | |||
Zbudowane |
osiem | ||
Typ poprzedzający | |||
Typ następny | |||
Stracone |
sześć | ||
Uzbrojenie: | |||
22 torpedy, 1 działo 105 mm/45 | |||
Wyrzutnie torpedowe: • dziobowe • rufowe |
| ||
Załoga |
48 oficerów i marynarzy | ||
Wyporność: | |||
• na powierzchni |
1032 tony | ||
• w zanurzeniu |
1153 tony | ||
Zanurzenie testowe |
100 metrów | ||
Długość |
76,6 metra | ||
Szerokość |
6,5 metra | ||
Napęd: | |||
2 silniki wysokoprężne MAN M9V40/46, 9-cylindrowe, 4400 KM (3300 kW) 2 silniki elektryczne SSW GU345/34, 1000 KM (735 kW) | |||
Prędkość: • w zanurzeniu |
| ||
Zasięg: | |||
• na powierzchni | |||
|