Otrzewna człowieka
Z Wikipedii, wolnej encyclopedia
Otrzewna (łac. peritoneum) – cienka, gładka błona surowicza, która wyściela ściany jamy brzusznej i miednicy oraz pokrywa całkowicie lub częściowo położone w tych jamach narządy. Jest największą błoną surowiczą ustroju.
Otrzewna stanowi jak gdyby worek, który u mężczyzn jest całkowicie zamknięty, a u kobiet łączy się ze środowiskiem zewnętrznym za pośrednictwem brzusznego ujścia jajowodu. Część otrzewnej wyściełającą od wewnątrz ściany jamy brzusznej i miednicy nazywamy otrzewną ścienną (peritoneum parietale), zaś część pokrywającą narządy – otrzewną trzewną (peritoneum viscerale). Otrzewna ścienna wyściela warstwą ciągłą ścianę przednią, ściany boczne i przeponę. Na tylnej ścianie jamy brzusznej i na ścianach miednicy otrzewna ścienna przechodzi ze ściany na narządy i staje się otrzewną trzewną. Miejsce, w którym otrzewna ścienna przechodzi w otrzewną trzewną, nazywamy krezką.
Otrzewna, schodząc ze ściany jamy brzusznej na narządy, tworzy fałdy składające się z dwóch blaszek błony surowiczej, zwane krezkami (mesenterium) lub więzadłami (ligamentum) (więzadło może być odcinkiem krezki dochodzącym do narządu, lub odcinkiem otrzewnej nie będącym odpowiednikiem krezki[1]). Blaszki, z których składa się krezka lub więzadło rozchodzą się przy brzegu narządu, do którego dochodzą i który otaczają, tworząc jego błonę surowiczą. Na krezce zawieszone jest jelito cienkie (z wyjątkiem dwunastnicy), okrężnica poprzeczna i okrężnica esowata, wyrostek robaczkowy, jajniki, jajowód, macica.
Na widocznym schemacie otrzewna zaznaczona jest na niebiesko.