Ottone in villa
Z Wikipedii, wolnej encyclopedia
Ottone in villa (RV 729) – opera w trzech aktach autorstwa Antonio Vivaldiego do libretta Domenica Lalliego (prawdziwe nazwisko – Nicolò Sebastiano Biancardi). Była to pierwsza opera Vivaldiego, napisał ją w wieku 35 lat. Premiera miała miejsce 17 maja 1713 w Teatro delle Grazie w Vicenzy[1].
Antonio Vivaldi (François Morellon de La Cave, 1723) | |
Muzyka | |
---|---|
Libretto |
Domenico Lalli |
Liczba aktów |
3 |
Język oryginału | |
Prapremiera |
17 maja 1713 |
Premiera polska |
19 maja 2010 |
Ottone in villa jest adaptacją libretta Francesco Marii Piccioliego do opery Messalina (1679) Carla Pallavicino. Lalli wprowadził kilka zmian: Messalina została Cleonillą, zamiast Klaudiusza wprowadził innego rzymskiego cesarza – Otona (który był także protagonistą w L'incoronazione di Poppea (1642) Monteverdiego oraz Agrippinie (1709) Händla)[2]. W oryginalnej wersji libretta znajduje się 65 arii, podczas gdy w wersji Lalliego jest ich tylko 28[3].
W operze dominują arie, nie ma ani jednego duetu, jedynie w finale pojawia się zespół w którym śpiewają wszyscy soliści[3].
Polska premiera miała miejsce 19 maja 2010 w Teatrze im. Juliusza Słowackiego w Krakowie w ramach cyklu Opera Rara. Z udziałem orkiestry Il Giardino Armonico pod dyrekcją Giovanniego Antoniniego wystąpili wtedy Sonia Prina, Topi Lehtipuu, Roberta Invernizzi, Verónica Cangemi i Julija Leżniewa[4].