PZL P.11
Polski samolot myśliwski z okresu międzywojennego i kampanii wrześniowej 1939 roku / Z Wikipedii, wolnej encyclopedia
Drogi AI, mówmy krótko, odpowiadając po prostu na te kluczowe pytania:
Czy możesz wymienić najważniejsze fakty i statystyki dotyczące PZL P.11?
Podsumuj ten artykuł dla 10-latka
PZL P.11 – polski samolot myśliwski z okresu przed II wojną światową, wywodzący się z konstrukcji inżyniera Zygmunta Puławskiego. Produkowany w Polsce w zakładach PZL w latach 1934–1936, a także na licencji w zakładach IAR w Rumunii. Wyprodukowano około 350 samolotów, łącznie z prototypami, w tym 200 dla lotnictwa polskiego i 145 dla rumuńskiego.
PZL P.11c | |||
Dane podstawowe | |||
Państwo | |||
---|---|---|---|
Producent |
Państwowe Zakłady Lotnicze, Industria Aeronautică Română | ||
Typ | |||
Konstrukcja |
górnopłat zastrzałowy o konstrukcji metalowej, podwozie stałe | ||
Załoga |
1 (pilot) | ||
Historia | |||
Data oblotu |
sierpień 1931 | ||
Lata produkcji |
1934–1937 | ||
Wycofanie ze służby |
1939 (Polska) | ||
Liczba egz. |
350 | ||
Dane techniczne | |||
Napęd |
1 silnik gwiazdowy | ||
Moc |
600 KM (P.11c) | ||
Wymiary | |||
Rozpiętość |
10,72 m | ||
Długość |
7,25–7,55 m | ||
Wysokość |
2,7-2,85 m | ||
Powierzchnia nośna |
17,9 m² | ||
Masa | |||
Własna |
1116–1147 kg | ||
Użyteczna |
653 kg (P.11c) | ||
Startowa |
1580–1800 kg | ||
Osiągi | |||
Prędkość maks. |
375 km/h (P.11c) | ||
Prędkość dopuszczalna |
696 km/h (P.11c) | ||
Prędkość wznoszenia |
do 14,5 m/s (P.11c) | ||
Wznoszenie maks. w locie poziomym |
6'54" na 5000 m[1] | ||
Pułap |
8040 m (P.11c) | ||
Zasięg |
patrz tabelka | ||
Dane operacyjne | |||
Uzbrojenie | |||
2 lub 4 karabiny maszynowe wz. 33 kal. 7,92 mm 50 kg bomb | |||
Użytkownicy | |||
Polska, Rumunia, Węgry | |||
Rzuty | |||
|
Jednomiejscowy górnopłat konstrukcji metalowej z odkrytą kabiną i stałym podwoziem, napędzanym silnikiem gwiazdowym. W chwili wejścia do służby w 1935 roku należał do światowej czołówki pod względem nowoczesności, lecz w 1939 roku ustępował już znacznie osiągami nowym samolotom niemieckim. Mimo to, w najliczniejszej wersji P.11c był podstawowym polskim myśliwcem podczas wojny obronnej we wrześniu 1939 roku. Zwany potocznie „jedenastką”, uznawany jest za symbol polskiego lotnictwa wojskowego okresu kampanii wrześniowej[2]. Myśliwców P.11a i P.11c używało 12 eskadr myśliwskich z 15, wchodzących w skład Brygady Pościgowej oraz lotnictwa armijnego. Używany ponadto bojowo na froncie wschodnim II wojny światowej przez lotnictwo rumuńskie, które również przejęło część polskich samolotów.