Pawiak
nieistniejące obecnie więzienie śledcze w Warszawie / Z Wikipedii, wolnej encyclopedia
Drogi AI, mówmy krótko, odpowiadając po prostu na te kluczowe pytania:
Czy możesz wymienić najważniejsze fakty i statystyki dotyczące Pawiak?
Podsumuj ten artykuł dla 10-latka
Pawiak – nieistniejące obecnie więzienie przy ul. Dzielnej 24/26 w Warszawie wzniesione w latach 1830–1835 według projektu Henryka Marconiego między ulicami Dzielną, Pawią i Więzienną.
Budynek oddziału męskiego Pawiaka na początku XX wieku, widok od ul. Dzielnej | |||
Państwo | |||
---|---|---|---|
Województwo | |||
Miejscowość | |||
Adres |
ul. Dzielna 24/26 | ||
Architekt | |||
Rozpoczęcie budowy |
1830 | ||
Ukończenie budowy |
1835 | ||
Zniszczono |
1944 | ||
52°14′47″N 20°59′26″E | |||
|
Kompleks więzienia składał się z oddziału męskiego oraz oddziału kobiecego, nazywanego Serbią[1].
W latach 1939–1944 Pawiak był największym niemieckim więzieniem politycznym na terytorium okupowanej Polski[2]. Według szacunków historyków od 2 października 1939 do 21 sierpnia 1944 przez Pawiak przeszło ok. 100 tys. osób, z czego ok. 37 tys. zostało zamordowanych, a ok. 60 tys. wywieziono w 95 transportach do obozów koncentracyjnych, innych miejsc odosobnienia lub do pracy przymusowej[2][3].
Więzienie zostało zniszczone przez Niemców podczas powstania warszawskiego w sierpniu 1944. Nie zostało odbudowane, a w latach 50. przez jego teren przeprowadzono aleję Juliana Marchlewskiego (obecnie aleja Jana Pawła II).