Państwo dobrobytu
Z Wikipedii, wolnej encyclopedia
Państwo dobrobytu (również państwo opiekuńcze lub państwo socjalne, ang. welfare state) – koncepcja państwa stawiająca za cel zabezpieczenie obywateli przed ryzykami wiążącymi się z funkcjonowaniem gospodarki rynkowej[1].
|
Ten artykuł od 2015-11 zawiera treści, przy których brakuje odnośników do źródeł. |
Koncepcja ta powstała pod wpływem tzw. ekonomii dobrobytu, ukształtowana po II wojnie światowej. Była głoszona w szczególności w latach 70.-80. XX wieku. Państwo opiekuńcze to państwo o gospodarce rynkowej z silnym interwencjonizmem państwowym, będącym przeciwieństwem liberalizmu ekonomicznego, ma kłaść szczególny nacisk na rozwiązywanie problemów społecznych.
Popierają ją najczęściej partie socjaldemokratyczne i centrowe.