Przysposobienie Wojskowe Kobiet
Z Wikipedii, wolnej encyclopedia
Przysposobienie Wojskowe Kobiet (PWK) – paramilitarna organizacja kobieta powstała w 1923 roku, na miejscu rozwiązanej rok wcześniej Ochotniczej Legii Kobiet. Inicjatorkami powołania PWK były członkinie dawnych organizacji Związku Strzeleckiego oraz Polskiej Organizacji Wojskowej. PWK ujęto w odrębną jednostkę organizacyjną o osobowości prawej dnia 20 marca 1928 roku, kiedy to w Warszawie powołano stowarzyszenie pod nazwą Organizacja Przysposobienia Kobiet do Obrony Kraju. Do lipca 1939 roku PWK liczyło ok. 47 tys. członkiń (tzw. pewiaczek). Symbolem PWK były sztandar, poświęcony 12 maja 1929 roku, oraz pieśń pt. Marsz pewiaczek, skomponowany przez Feliksa Nowowiejskiego.
Członkinie PWK podczas ćwiczeń z łącznicą polową. Istebna, rok 1932 | |||
Państwo | |||
---|---|---|---|
Siedziba | |||
Data założenia |
1923 | ||
Rodzaj stowarzyszenia |
paramilitarna organizacja kobieca | ||
Zasięg | |||
Członkowie |
ok. 47 tys. (1939) | ||
brak współrzędnych | |||
|
Działaczki Komitetu uważały, że w wyniku rozwoju techniki wojskowej i obaw o zastosowanie broni biologicznej i chemicznej przyszła wojna będzie miała charakter totalny. Stąd głosiły, że udział kobiet w wojnie będzie konieczny, gdyż niedopuszczenie ich do walk ograniczy siły wojskowe o połowę[1].