RD-180
Z Wikipedii, wolnej encyclopedia
RD-180 (ros. РД-180) – dwukomorowy silnik rakietowy zaprojektowany i produkowany przez rosyjskie przedsiębiorstwo NPO Energomasz, stanowiący pochodną czterokomorowych silników RD-170 i RD-171, używanych w rosyjskich rakietach nośnych Energia i Zenit[1]. Silnik oferowany jest na rynku przez amerykańską spółkę RD AMROSS, stanowiącą joint venture Pratt & Whitney Rocketdyne (50%) i NPO Energomasz (50%). Silnik wykorzystuje technikę cyklu zamkniętego wzbogaconego ciekłym tlenem, opracowaną w Związku SR Radzieckich.[2] na potrzeby rakiety N1. Technikę stosowano też w USA, Europie, Japonii oraz w Chinach. Radzieckie osiągnięcie owocowało 25-procentowym wzrostem wydajności silnika, względem dotychczas stosowanych technik ciekłopaliwowych[2]. Silnik jest dostarczany m.in. do United Launch Alliance (ULA), gdzie został dostosowany do wymagań amerykańskich rakiet nośnych Atlas III i Atlas V.
Prowadzony przez NASA test RD-180 w Marshall Space Flight Center | |||
Kraj pochodzenia | |||
---|---|---|---|
Projektant | |||
Wykorzystanie | |||
Materiały napędowe | |||
Pierwszy lot |
1999 | ||
Osiągi | |||
Siła ciągu na poziomie morza |
3 830 kN | ||
Siła ciągu w próżni |
4 510 kN | ||
Impuls właściwy na poz. morza |
311 s | ||
Impuls właściwy w próżni |
338 s | ||
Maks. czas działania |
270 s | ||
Parametry | |||
Komory spalania |
2 | ||
Ciśnienie w komorze |
266,8 bar | ||
Stosunek ciągu do masy |
78,44 | ||
Wymiary | |||
Długość |
3,56 m | ||
Średnica |
3,15 m | ||
Masa |
5480 kg | ||
|