Rozkaz o „Jurysdykcji Barbarossa”
Z Wikipedii, wolnej encyclopedia
Rozkaz o „Jurysdykcji Barbarossa” (niem. Gerichtsbarkeit „Barbarossa”) – rozkaz wydany w imieniu Adolfa Hitlera przez feldmarszałka Wilhelma Keitla w dniu 13 maja 1941 r., regulujący zasady postępowania Wehrmachtu na terenach przyszłej okupacji niemieckiej na Wschodzie oraz zawierający wytyczne w sprawie traktowania zamieszkującej te obszary ludności cywilnej. Przewidywał między innymi: wyjęcie ludności ZSRR spod prawa, szerokie stosowanie zasady odpowiedzialności zbiorowej oraz zapewniał daleko idącą bezkarność członkom przyszłych władz okupacyjnych[1]. Rozkaz o „Jurysdykcji Barbarossa” stanowił jedną z głównych podstaw „prawnych” ludobójczej polityki prowadzonej przez Niemców na okupowanych obszarach ZSRR.
Skrót nazwy |
Rozkaz o „Jurysdykcji Barbarossa” |
---|---|
Państwo | |
Data wydania |
1941-05-13 13 maja 1941(dts) |
Miejsce publikacji | |
Data wejścia w życie |
1941-06-22 22 czerwca 1941(dts) |
Rodzaj aktu | |
Przedmiot regulacji | |
Utrata mocy obowiązującej z dniem |
1945-05-09 9 maja 1945(dts) |
Zastrzeżenia dotyczące pojęć prawnych |