SMS Erzherzog Karl
Z Wikipedii, wolnej encyclopedia
SMS Erzherzog Karl – przeddrednot zbudowany dla Austro-Węgierskiej Marynarki Wojennej w latach 1902-1906. Był okrętem wiodącym typu Erzherzog Karl. Został zwodowany w 3 października 1903 roku i razem ze swoimi siostrzanymi okrętami tworzył III Dywizjon Pancerników.
SMS „Erzherzog Karl” | |||
Klasa | |||
---|---|---|---|
Typ | |||
Historia | |||
Stocznia |
Stabilimento Tecnico Triestino, Triest | ||
Położenie stępki |
24 lipca 1902 | ||
Wodowanie |
4 października 1903 | ||
K.u.K. Kriegsmarine | |||
Wejście do służby |
17 czerwca 1906 | ||
Los okrętu |
złomowany, 1921 | ||
Dane taktyczno-techniczne | |||
Wyporność |
10640 t | ||
Długość |
126,2 m | ||
Szerokość |
21,78 m | ||
Zanurzenie |
7,51 m | ||
Napęd | |||
dwie 4-cylindrowe maszyny parowe potrójnego rozprężania, 12 opalanych węglem kotłów parowych Yarrow, 2 śruby 18000 KM | |||
Prędkość |
20,5 węzła (38 km/h) | ||
Zasięg |
4000 Mm przy prędkości 10 węzłów (7413 km przy prędkości 18,5 km/h) | ||
Uzbrojenie | |||
4 × Škoda K01 kal. 240 mm L/40 (2 × II) 12 × Škoda kal. 190 mm L/42 12 × Škoda kal. 66 mm L/45 4 × Škoda kal. 47 mm L/44 (szybkostrzelne) 2 × Škoda kal. 47 mm L/33 4 × Vickers kal. 37 mm 4 × km Schwarzlose kal. 8 mm | |||
Wyrzutnie torpedowe |
2 × 450 mm | ||
Opancerzenie | |||
Burty: 210 mm Pokład: 55 mm Wieże artyleryjskie: 240 mm Kazamaty: 150 mm Wieża dowodzenia: 220 mm Grodzie wodoszczelne: 200 mm | |||
Załoga |
740 | ||
|
Przez większość I wojny światowej okręt pozostawał w swoim porcie macierzystym w Puli, w obecnej Chorwacji, poza czterema zadaniami. W 1914 r. pancernik był częścią austro-węgierskiej flotylli, która została wysłana w celu eskorty dwóch niemieckich okrętów, SMS „Breslau” i SMS „Goeben”, ucieczki z brytyjskiego terytorium Morza Śródziemnego. Okręt dopłynął na wysokość Brindisi zanim został odwołany do swojego portu. W maju 1915 r. okręt brał udział w ostrzale włoskiego miasta portowego Ankona. „Erzherzog Karl” wziął również udział w stłumieniu buntu członków załóg kilku krążowników pancernych stacjonujących w Kotorze w dniach 1-3 lutego. Okręt brał też udział w próbie przełamania blokady Cieśniny Otranto w czerwcu tego samego roku, lecz musiał się wycofać, kiedy drednot „Szent István” został zatopiony. Po wojnie „Erzherzog Karl” został przekazany Francji jako pryz, ale osiadł na mieliźnie w Bizercie. Został zezłomowany we Włoszech w 1921 roku.