Sanskryt klasycznyZ Wikipedii, wolnej encyclopedia Sanskryt klasyczny – język średnioindyjski, jedna z postaci sanskrytu, wywodząca się z języka wedyjskiego. Trwał od II do XVI wieku nowej ery[1]. Pierwszą gramatykę sanskrytu klasycznego opracował Panini[2][3][4].
Sanskryt klasyczny – język średnioindyjski, jedna z postaci sanskrytu, wywodząca się z języka wedyjskiego. Trwał od II do XVI wieku nowej ery[1]. Pierwszą gramatykę sanskrytu klasycznego opracował Panini[2][3][4].