Sawyun
Z Wikipedii, wolnej encyclopedia
Athinhkaya Sawyun (အသင်္ခယာ စောယွမ်း /ʔəθɪ̀ɴ kʰəjà sɔ́ jʊ́ɴ/; ok. 1299 – 5 lutego 1327) – założyciel i pierwszy władca królestwa Sikongu położonego na terenie dzisiejszego regionu Sikongu w Mjanmie. Był najstarszym synem króla Thihathu z Pinya. W 1315 roku stworzył królestwo, konkurencyjne wobec państwa ojca, gdy ten, pomijając własnych potomków, mianował następcą po sobie Uzanę I – syna obalonego króla Paganu Kyawswy[3]. Choć Sawyun pozostał nominalnie lojalny wobec ojca i obiecywał mu posłuszeństwo, faktycznie był królem panującym nad obszarem, odpowiadającym w przybliżeniu współczesnej prowincji Sikong. Stary król Thihathu zadowolił się nominalną podległością Sawyuna, nie był bowiem w stanie podjąć przeciw niemu żadnych kroków[4].
Król Sikongu | |
Okres | |
---|---|
Poprzednik |
Thihathu |
Następca | |
Dane biograficzne | |
Dynastia | |
Data urodzenia |
ok. 1299/1300 |
Data śmierci |
5 lutego 1327 (w wieku 27 lat) |
Ojciec |
Thihathu |
Matka |
Yadanabon |
Żona |
Kodawgyi[1] |
Dzieci |
Kyaswa[2] |
Sawyun panował przez ponad siedem lat i umarł w 1327 roku, w dwa lata po śmierci własnego ojca[1]. Po śmierci Thihathu i Sawyuna królestwa Sikongu i Pinya pozostawały przez następnych czterdzieści lat w sporze o panowanie nad Górną Birmą. Trzej męscy potomkowie Sawyuna zasiadali kolejno na tronie Sikongu, a ich starsza siostra – Soe Min Kodawgyi – została matką Thadominbyi, założyciela królestwa Ava.