Scholastyka saska
Z Wikipedii, wolnej encyclopedia
Scholastyka saska, Scholastyka askańska (ur. 1391/1395, zm. 12 maja 1461 lub 1463) – księżna[2], żona Jana I, księcia żagańskiego[3].
Księżna żagańska | |||
Jako żona | |||
---|---|---|---|
Dane biograficzne | |||
Dynastia | |||
Data urodzenia |
1391/1395 | ||
Data i miejsce śmierci |
12 maja 1461 lub 1463 | ||
Ojciec |
Rudolf III, książę saski | ||
Matka |
Anna, córka Baltazara landgrafa Turyngii | ||
Mąż | |||
Dzieci |
Baltazar | ||
|
Rodzicami Scholastyki saskiej byli: Rudolf III, książę saski z dynastii askańskiej (zm. 1419) i Anna turyńska, córka Baltazara landgrafa Turyngii (zm. 1395). Około 1408 roku poślubiła Jana I, księcia żagańskiego, z którym doczekała się czterech synów: (Baltazara, Rudolfa, Wacława, oraz Jana), i sześciu córek: Anny, Jadwigi, Małgorzaty, Barbary, Scholastyki i Agnieszki. W związku z niewypłacalnością ojca córki: Barbara, Scholastyka i Agnieszka nie wyszły nigdy za mąż. Scholastyka przez księcia Jana traktowana była brutalnie, przez co próbowała uciec z Żagania. W trakcie ucieczki została pojmana i z rozkazu męża przewieziona do zamku w Nowogrodzie Bobrzańskim bez prawa powrotu do stolicy księstwa. Po śmierci Jana Scholastyce przysługiwało całe księstwo żagańskie tytułem wiana, jednak nakłoniona przez swych synów, zadowoliła się skromnym uposażeniem, rezydując w Nowogrodzie Bobrzańskim. Scholastyka nie opuściła Nowogrodu nawet po śmierci męża, gdyż okręg ten został przyznany jej jako oprawa wdowia.
Zmarła 12 maja 1461 lub 1463. Pochowana została w Żaganiu.