Spoczynek roślin
Z Wikipedii, wolnej encyclopedia
Spoczynek roślin – w fizjologii roślin stan zahamowania wzrostu, silnego ograniczenia procesów metabolicznych przy jednoczesnym zachowaniu pełnej zdolności do życia. Rośliny wykształcają specjalne struktury spoczynkowe, które umożliwiają przetrwanie organizmu w niesprzyjających warunkach środowiska[1]. Strukturą spoczynkową mogą być u roślin wieloletnich kłącza, bulwy, cebule, pędy u drzew i krzewów pąki spoczynkowe[1][2]. W stan spoczynku mogą zapadać także całe rośliny[2]. U roślin jednorocznych funkcję spoczynkową pełnią nasiona[1].