Tamaryszkowate
Z Wikipedii, wolnej encyclopedia
Tamaryszkowate (Tamaricaceae Link) – rodzina roślin okrytonasiennych. Zaliczanych jest tu 5 rodzajów roślin z 90 gatunkami o pędach drewniejących, z drobnymi liśćmi i kwiatami. Są one halofitami, kserofitami lub reofitami[3]. Największe ich zróżnicowanie występuje na obszarze śródziemnomorskim i dalej na wschodzie, po Azję Środkową. Przedstawiciele występują na znacznej części Europy, Azji i północnej Afryki, gatunki zawleczone do Ameryki Północnej, Południowej i Australii zadomowiły się tam i stały się inwazyjne[2][3]. W Europie środkowej występuje tylko września pobrzeżna (Myricaria germanica), uprawiane są rośliny z rodzaju tamaryszek (Tamarix).
Tamaryszek francuski | |||
Systematyka[1][2] | |||
Domena | |||
---|---|---|---|
Królestwo | |||
Podkrólestwo | |||
Nadgromada | |||
Gromada | |||
Podgromada | |||
Nadklasa | |||
Klasa | |||
Nadrząd | |||
Rząd | |||
Rodzina |
tamaryszkowate | ||
Nazwa systematyczna | |||
Tamaricaceae Link Enum. Hort. Berol. Alt. 1: 29. 16 Mar-30 Jun 1821 | |||
|
Tamaryszki sadzone są jako ozdobne, ale też często dla ochrony gleby na obszarach suchych i wzdłuż wybrzeży, dlatego że odporne są na zasolenie, zalewy i susze, a ich silne korzenie chronią grunt przed erozją. Giętkie pędy wykorzystywane bywają w plecionkarstwie. Poza tym zbiera się z nich galasy będące surowcem do produkcji tanin, a z wrześni pobrzeżnej wytwarza się czarny barwnik[4].