Thomas Warton
angielski krytyk literacki / Z Wikipedii, wolnej encyclopedia
Thomas Warton (ur. 9 stycznia 1728 w Basingstoke, zm. 20 maja 1790 w Oksford) – angielski historyk literatury, krytyk literacki oraz poeta, profesor Uniwersytetu Oksfordzkiego, od 1785 poet laureate[3][4].
Portret Wartona pędzla Reynoldsa z 1784[2] | |||
Data i miejsce urodzenia | |||
---|---|---|---|
Data i miejsce śmierci | |||
Zawód, zajęcie |
wykładowca akademicki poezji oraz historii literatury | ||
|
Urodził się w rodzinie Thomasa Wartona (współcześnie zwanego starszym), duchownego i profesora poezji na Uniwersytecie Oksfordzkim oraz Elisabeth z d. Richardson, córki duchownego[5]. Studia odbywał od 1744 w Trinity College Uniwersytetu Oksfordzkiego, gdzie w 1747 uzyskał stopień bakałarza i święcenia kapłańskie, w 1750 magistra, a w 1767 stopień Bachelor of Divinity, jednocześnie od 1747 wykładając na swej uczelni, przy czym od 1757 do 1767 na stanowisku profesora poezji. W 1767 wybrano go członkiem London Society of Antiquaries[6]. W 1785 został mianowany na stanowisko poet laureate[3][4]. Na własną rękę prowadził także archeologiczne badania ruin gotyckich kościołów i zamków[5].
Jest autorem m.in. poematów The Pleasures of Melancholy (wydany w 1747) i The Triumph of Isis (wyd. w 1749, wyd. 2 w 1762)[5].
Napisał i wydał też m.in.: kilka biografii akademików z macierzystej uczelni[6], ponadto Observations on the Faerie Queene (1754)[4] i trzytomowe opracowanie historii angielskiej poezji The History of English Poetry from the Close of the Eleventh to the Commencement of the Eighteenth Century (tomy wydane kolejno w: 1774, 1778 i 1781), które jest uważane za najważniejszą jego pracę naukową[5].
Uważany jest za prekursora romantyzmu w literaturze angielskiej[4].
Był młodszym bratem uczonego i krytyka literatury Josepha Wartona[7], miał także starszą siostrę, poetkę oraz pisarkę Jane Warton.