Timiș 2
Z Wikipedii, wolnej encyclopedia
Timiș2 – typ tramwaju wyprodukowanego w liczbie 541 sztuk w rumuńskiej Timișoarze. Produkowana była zarówno odmiana normalnotorowa (446 sztuk), jak i wąskotorowa (95 sztuk). Każdy skład złożony był z czteroosiowego wagonu silnikowego oraz czteroosiowej doczepy; wagony wytwarzano w latach 1970–1990 w Timișoarze w Rumunii.
Skład wagonów Timiș2 w Timișoarze (luty 1987) | |||
Dane ogólne | |||
Kraj produkcji | |||
---|---|---|---|
Producent |
Întreprinderea de Transport și Construcții Vagoane de Tramvai Timișoara (do 1977) | ||
Lata produkcji |
1972–1990 | ||
Dane techniczne | |||
Liczba członów |
1 | ||
Długość |
14 000 lub 14 100 mm | ||
Szerokość |
2303 mm | ||
Wysokość |
min. 3446 | ||
Masa |
silnikowy: 21 500 kg | ||
Rozstaw wózków |
1000/1435 mm | ||
Rozstaw osi w wózkach |
6500 mm | ||
Średnica kół |
686 mm | ||
Moc silników |
2 × 96/120 kW | ||
Typ silników | |||
Napięcie zasilania |
600/750 V | ||
Prędkość maksymalna |
70 km/h | ||
Wnętrze | |||
Liczba miejsc siedzących |
silnikowy: 24 | ||
Liczba miejsc ogółem |
przy 5 os. na m²: | ||
Niskopodłogowość |
0% | ||
Wysokość podłogi |
850 mm | ||
|
Prototyp oraz pierwsza seria wagonów powstała w warsztatach przedsiębiorstwa Regia Autonomă de Transport Timișoara (R.A.T.T.). Produkcję masową powierzono w 1977 r. założonym w 1959 r.[1] zakładom budowy maszyn Electrometal Timișoara, zwanym w skrócie Eltim.
Wagony typu Timiș2 były dawniej bardzo rozpowszechnionym typem tramwaju na terenie Rumunii; oprócz Timișoary eksploatowano je jeszcze w dziesięciu innych miastach. Jednakże wagonów tego typu nigdy nie eksploatowano w Bukareszcie, Konstancy, Botoszanach i Braszowie.
Po rewolucji rumuńskiej w 1989 r. oraz powstałym po niej kryzysie gospodarczym zakłady Electrometal Timișoara zakończyły w 1990 r. produkcję pojazdów szynowych, przedsiębiorstwo istnieje jednak do dzisiaj i produkuje urządzenia gospodarstwa domowego[2]. Od połowy lat 90. XX wieku tramwaje typu Timiș2 zaczęto zastępować używanymi wagonami sprowadzonymi z Europy Zachodniej. Ostatni raz w ruchu liniowym pojawiły się w czerwcu 2011 r. w Klużu-Napoce. Wiele wagonów Timiș2 eksploatowano stosunkowo krótko; przede wszystkim egzemplarze zbudowane w latach 80. XX wieku.
Cechami charakterystycznymi tramwajów typu Timiș2 były: skromne wyposażenie wnętrza, brak ogrzewania przedziału pasażerskiego, znaczna liczba miejsc stojących uzyskana dzięki siedzeniom zamontowanym w układzie 1+1, stosunkowo niewielka moc silników oraz dość duża podatność na awarie. Tę oceniono w połowie lat 90. XX wieku na 50%[3]. Raport z 1992 r. donosił, że wówczas „jedynie jedna trzecia wagonów była zdatna do eksploatacji”[4]. Innym problemem był brak dostaw części zamiennych przez producenta. Powyższe problemy uwidoczniły się szczególnie w okresie kryzysu energetycznego w Rumunii w latach 80. XX wieku; istniało wówczas wysokie zapotrzebowanie na przewozy i wagony często jeździły przepełnione.