Tryb wiązania bloków zaszyfrowanych
Z Wikipedii, wolnej encyclopedia
Tryb wiązania bloków zaszyfrowanych (z ang. Cipher Block Chaining – CBC) – jeden z trybów pracy szyfrów blokowych wykorzystujący sprzężenie zwrotne, samosynchronizujący się; w trybie tym blok tekstu jawnego jest sumowany modulo 2 z szyfrogramem poprzedzającego go bloku w związku z czym wynik szyfrowania jest zależny od poprzednich bloków. Pierwszy blok, przed zaszyfrowaniem, jest sumowany modulo dwa z losowo wygenerowanym wektorem początkowym IV (ang. initialization vector), wektor ten nie musi być utrzymywany w tajemnicy[1].
Operacje wykorzystywane podczas szyfrowania wyglądają następująco:
natomiast podczas deszyfrowania tak: