Trąbka słuchowa
Z Wikipedii, wolnej encyclopedia
Trąbka słuchowa, przewód Eustachiusza (łac. tuba auditiva, tuba Eustachii, tuba Eustachius, tuba pharyngotympanica, salpinx) – kanał występujący u niektórych kręgowców łączący jamę bębenkową ucha środkowego z częścią górną gardła, służący do wyrównywania ciśnień po obu stronach błony bębenkowej, odprowadzania wydzielin z ucha środkowego do gardła[1][2], a także ochrony ucha środkowego przed dostaniem się bakterii z nosogardła[3]. Upośledzenie funkcji trąbki słuchowej może skutkować rozwinięciem się zapalenia ucha środkowego[3].
|
Ten artykuł od 2015-02 zawiera treści, przy których brakuje odnośników do źródeł. |
Szybkie fakty
Informacje w projektach siostrzanych |
Multimedia w Wikimedia Commons |
Definicje słownikowe w Wikisłowniku |
Zamknij
Po raz pierwszy opisał ją włoski anatom Bartolomeo Eustachi[4].