Uran zubożony
Z Wikipedii, wolnej encyclopedia
Uran zubożony (DU z ang. depleted uranium) – przetworzony uran, składający się głównie z izotopu o liczbie masowej 238 (U-238), w znacznej mierze pozbawiony radionuklidu U-235. Stosowany jest m.in. w przemyśle zbrojeniowym.
Uran naturalny zawiera 99,27% U-238, 0,72% U-235 i 0,0055% U-234. Materiał rozszczepialny wykorzystywany w reaktorach jądrowych i w broni jądrowej (broni termojądrowej) musi zawierać izotop U-235. Aby go uzyskać, przeprowadza się rozdzielanie izotopów uranu. Ubocznym produktem wzbogacenia jest uran zubożony[2].
Promieniowanie zubożonego uranu jest o ok. połowę mniejsze niż promieniowanie uranu naturalnego. Zubożony uran powstaje także w wyniku przetwarzania paliwa jądrowego zużytego w reaktorach jądrowych. Ten rodzaj zubożonego uranu można odróżnić od uzyskiwanego z przetwarzania naturalnego uranu przez obecność w nim izotopu U-236[3].
Właściwości chemiczne i fizyczne zubożonego uranu - poza wymienionymi wyżej - są praktycznie identyczne jak uranu naturalnego.