Wysiedlenie Tatarów krymskich w 1944 roku
Z Wikipedii, wolnej encyclopedia
Wysiedlenie Tatarów krymskich w 1944 roku (krym. tat. Sürgünlik, wygnanie) – wielka stalinowska akcja deportacyjna, zorganizowana w maju 1944 roku na Krymie. Miała być zbiorową karą dla narodu za współpracę Tatarów krymskich z Niemcami w czasie II wojny światowej.
Szybkie fakty Państwo, Miejsce ...
Zgodnie z ruchem wskazówek zegara, od lewego górnego rogu: pomnik deportowanych w Eupatorii; ceremonia zapalenia świec w Kijowie; wagon bydlęcy tego samego typu co używane podczas deportacji; mapy porównujące demografię Krymu w 1939 i 2001 roku; wiec pamięci w parku im. Tarasa Szewczenki | |||
Państwo | |||
---|---|---|---|
Miejsce | |||
Data |
18–20 maja 1944 | ||
Liczba zabitych | |||
Typ ataku |
przymusowa deportacja, | ||
Sprawca | |||
brak współrzędnych | |||
|
Zamknij
W listopadzie 1989 roku Rada Najwyższa ZSRR uznała deportację za nielegalną i przestępczą[3]. 21 kwietnia 2014 roku prezydent Federacji Rosyjskiej Władimir Putin podpisał dekret o rehabilitacji Tatarów krymskich i innych narodów, które ucierpiały w wyniku stalinowskich represji na Krymie[4]. 12 listopada 2015 roku Rada Najwyższa Ukrainy uznała deportację Tatarów krymskich za ludobójstwo[5].