Wyspa Opatowicka
Z Wikipedii, wolnej encyclopedia
Wyspa Opatowicka (Ottwitzer Werder[1], Wyspa Miłości[1][2], po 1945 przejściowo Wyspa Miłosna[3] (Liebesinsel[4]), to wyspa we Wrocławiu, położona pomiędzy rzeką Odra, a Kanałem Opatowickim. Powstanie wyspy wiąże się z budową Kanału Opatowickiego i Stopnia Wodnego Opatowice, obejmującego Jaz Opatowice zlokalizowany w głównym nurcie Odry i Śluzę Opatowice położoną w Kanale Opatowickim. Wyspa stanowi jeden z elementów Bartoszowicko–Opatowickiego Węzła Wodnego. Główny nurt Odry przebiega w tym miejscu łukiem opływającym wyspę od północy (meander). W latach 1912-1917[5] (1913-1917[6]), wybudowano kanał żeglugowy, skracający w linii prostej drogę wodną w kierunku centrum miasta. W ten sposób odcięty od południa Kanałem Opatowickim teren, utworzył Wyspę Opatowicką.
W okresie międzywojennym wyspa stanowiła miejsce wypoczynku i rekreacji. Zbudowano tu amfiteatr. Przybijały statki pasażerskie i wycieczkowe[2].
W czasach po II wojnie światowej wyspa nie była zagospodarowana. Teren w części jest zalesiony, część to łąki. Prowadzono tu między innymi wypas bydła.
Na wyspę dostać się można od strony osiedla Bartoszowice przez kładkę wybudowaną nad jazem[2]. Wyspa objęta jest ochroną indywidualną w formie zespołu przyrodniczo-krajobrazowego, w ramach Szczytnickiego Zespołu Przyrodniczo-Krajobrazowego[7][8].