Zamek w Harlech
Z Wikipedii, wolnej encyclopedia
Zamek Harlech (ang. Harlech Castle) – XIII-wieczny zamek-warownia w typie koncentrycznym (z pełnym obwodem obwarowań), wzniesiony na wzgórzu klifowym u wybrzeża Morza Irlandzkiego w Harlech (dawne księstwo Gwynedd, Walia, Wielka Brytania).
Widok ogólny zamku | |||
Państwo | |||
---|---|---|---|
Księstwo | |||
Miejscowość | |||
Styl architektoniczny |
późny romanizm | ||
Architekt | |||
Inwestor | |||
Rozpoczęcie budowy |
1283 | ||
Ukończenie budowy |
1290 | ||
52°51′36″N 4°06′33″W | |||
| |||
Strona internetowa |
Należy do zespołu kilkunastu zamków w Gwynedd ufundowanych przez króla angielskiego Edwarda I, w ramach kampanii walijskiej. W latach 1404–1409 Harlech było de facto stolicą niezależnego państwa walijskiego powstałego po powstaniu Owaina Glyndwra. Siedem lat później podczas Wojny Dwóch Róż był oblężony, co zostało wspomniane w legendarnej pieśni „Ludzie z Harlech"[1].
Obiekt należy do zespołu zamków i obwarowań miejskich w Gwynedd, które w 1986 roku zostały wpisane na listę światowego dziedzictwa UNESCO.