Zastrzyk dożylny
Z Wikipedii, wolnej encyclopedia
Zastrzyk dożylny, in. iniekcja dożylna (łac. iniectio intravenosa) – rodzaj zastrzyku polegający na wprowadzeniu do żyły igły strzykawki w celu podania roztworu (najczęściej leku) do krwiobiegu lub pobrania krwi. Dożylnie podanie leku wywołuje jego najszybsze działanie. Dożylnie wstrzykuje się wyłącznie izoosmotyczne roztwory wodne. Ze względu na niebezpieczeństwo powstawania zatorów, nie należy podawać tą drogą zawiesin i roztworów olejowych[1].