Zrąb narządu
Z Wikipedii, wolnej encyclopedia
Zrąb (łac. stroma) – część narządu, która pełni funkcję podporową, podtrzymując część funkcjonalną narządu (jego miąższ)[1][2]. U człowieka najczęściej tworzony jest przez tkankę łączną[1][2], wyjątkami są ośrodkowy układ nerwowy, którego zrąb tworzony jest przez glej i grasica, której miąższ zbudowany jest z tkanki nabłonkowej[2].