Íslendingabók
Z Wikipedii, wolnej encyclopedia
Íslendingabók (Księga o Islandczykach) – średniowieczna kronika opisująca historię Islandii od jej zasiedlenia do 1118 roku. Została spisana przez islandzkiego duchownego Ari Thorgilssona między 1122 a 1133 rokiem. Manuskrypt przetrwał w dwóch XVII-wiecznych kopiach, które sporządził ksiądz Jón Erlendsson z Villingaholt dla biskupa Brynjólfura Sveinssona[1]. Oryginalny tekst, na podstawie którego powstały kopie, zaginął pod koniec XVII wieku[2]. Íslendingabók uznawany jest za najstarszą zachowaną kronikę skandynawską[3].