Apocopă
From Wikipedia, the free encyclopedia
În lingvistică, termenul apocopă (< fr apocope, cf. la apocopa, el ἀποκοπή apokope < apo- „afară” + koptein „a tăia”), preluat din retorică, este o schimbare fonetică ce constă în căderea unui segment de la sfârșitul unui cuvânt. Poate fi vorba de un sunet sau de un grup de sunete[1][2][3][4][5][6][7].