ฟุตบอลหญิงทีมชาติญี่ปุ่น
From Wikipedia, the free encyclopedia
ฟุตบอลหญิงทีมชาติญี่ปุ่น (ญี่ปุ่น: サッカー日本女子代表; โรมาจิ: Sakkā Nippon Joshi Daihyō) หรือที่รู้จักในฉายา นาเดชิโกะเจแปน (ญี่ปุ่น: なでしこジャパン)[4] เป็นตัวแทนทีมฟุตบอลหญิงของประเทศญี่ปุ่น ภายใต้การดำเนินงานโดยสมาคมฟุตบอลญี่ปุ่น (เจเอฟเอ)[5] มีอันดับโลกที่ดีที่สุดคืออันดับ 3 ซึ่งทำได้ในเดือนธันวาคม ค.ศ. 2011[6]
ฉายา | なでしこジャパン (นาเดชิโกะเจแปน) | ||
---|---|---|---|
สมาคม | สมาคมฟุตบอลญี่ปุ่น | ||
สมาพันธ์ย่อย | อีเอเอฟเอฟ (เอเชียตะวันออก) | ||
สมาพันธ์ | เอเอฟซี (ทวีปเอเชีย) | ||
หัวหน้าผู้ฝึกสอน | ฟูโตชิ อิเกดะ[1] | ||
กัปตัน | ซากิ คูมาไง | ||
ติดทีมชาติสูงสุด | โฮมาเระ ซาวะ (205 ครั้ง) | ||
ทำประตูสูงสุด | โฮมาเระ ซาวะ (83 ประตู) | ||
รหัสฟีฟ่า | JPN | ||
| |||
อันดับฟีฟ่า | |||
อันดับปัจจุบัน | 8 3 (25 สิงหาคม 2023)[2] | ||
อันดับสูงสุด | 3 (23 ธันวาคม ค.ศ. 2011) | ||
อันดับต่ำสุด | 14 (กรกฎาคม ค.ศ. 2003) | ||
เกมระดับนานาชาติครั้งแรก | |||
จีนไทเป 1–0 ญี่ปุ่น (ฮ่องกง; 7 มิถุนายน ค.ศ. 1981) | |||
ชนะสูงสุด | |||
ญี่ปุ่น 21–0 กวม (เมืองกว่างโจว ประเทศจีน; 5 ธันวาคม ค.ศ. 1997) | |||
แพ้สูงสุด | |||
อิตาลี 9–0 ญี่ปุ่น (โตเกียว ประเทศญี่ปุ่น; 9 กันยายน ค.ศ. 1981)[3] สหรัฐ 9–0 ญี่ปุ่น (ชาร์ลอตต์ สหรัฐ; 29 เมษายน ค.ศ. 1999)[3] | |||
ฟุตบอลโลก | |||
เข้าร่วม | 7 สมัย (ครั้งแรกใน 1991) | ||
ผลงานดีที่สุด | ผู้ชนะ ค.ศ. 2011 | ||
เอเชียนคัพ | |||
เข้าร่วม | 15 สมัย (ครั้งแรกใน 1981) | ||
ผลงานดีที่สุด | ผู้ชนะ ค.ศ. 2014 ผู้ชนะ ค.ศ. 2018 | ||
เกียรติยศ |
ทีมชาติญี่ปุ่นถือเป็นทีมฟุตบอลหญิงที่ประสบความสำเร็จมากที่สุดในทวีปเอเชีย พวกเธอเอาชนะสหรัฐอเมริกาในการแข่งขันฟุตบอลโลกหญิง 2011 รอบชิงชนะเลิศ ส่งผลให้เป็นทีมแรกของเอเชียที่ชนะการแข่งขันฟุตบอลโลกหญิง และถือเป็นทีมที่ 4 ของโลกที่คว้าแชมป์ได้ และยังประสบความสำเร็จในอีกหลายรายการต่อมา โดยคว้าเหรียญเงินจากการแข่งขันโอลิมปิกฤดูร้อน 2012 และได้รองแชมป์ฟุตบอลโลกหญิง 2015[7] และยังชนะการแข่งขันเอเชียนคัพ 2 สมัยใน ค.ศ. 2014 และ 2018, กีฬาเอเชียนเกมส์สองสมัยใน ค.ศ. 2010 และ 2018 และฟุตบอลชิงแชมป์แห่งชาติเอเชียตะวันออก 3 สมัยใน ค.ศ. 2008, 2010 และ 2019