Monesterio de Sant Pelai de Gavín
From Wikipedia, the free encyclopedia
O monesterio de Sant Pelai de Gavín[1] yera un monesterio medieval situato amán de l'actual lugar de Gavín chunto a o barranco de Sía, en o termin municipal de Biescas, en l'Alto Galligo.
Iste articlo ye en proceso de cambio enta la ortografía oficial de Biquipedia (la Ortografía de l'aragonés de l'Academia Aragonesa d'a Luenga). Puez aduyar a completar este proceso revisando l'articlo, fendo-ie los cambios ortograficos necesarios y sacando dimpués ista plantilla. |
Sant Pelai de Gavín | |
---|---|
Pasadizo inferior | |
Situación cheografica | |
Estau | |
País | |
' | |
Situación | Gavín, Aragón |
Adreza | |
Coordenatas | |
Archidiocesi | |
Diocesi | Chaca |
Arcipestrau | Biescas |
Información cheneral | |
Advocación | Sant Pelai |
Culto | |
Orden | |
Rector | |
Vicario parroquial | |
2.º Vicario parroquial | |
Mosen | |
Propietario | |
Administrador | |
Director | |
Coste | {{{coste}}} |
Vesitable | |
Altaria | |
Pisos | |
Amplaria | |
Largaria | |
Superficie | |
Diametro | |
Aforo | |
Altaria s.r.m. | |
Atras | |
Alcance | |
Iluminación | |
Potencia | |
Arquitectura | |
Tipo | Monesterio |
Estilo | Romanico |
Función | |
Catalogación | Bien d'Intrés Cultural |
Materials | |
Construcción | |
Construcción | Edat Meya |
Fundador | |
Inicio | |
Fin | |
Inauguración | |
Destrucción | |
Arquitecto | |
Incheniero estructural | |
Incheniero de servicios | |
Incheniero civil | |
Atros | |
Premios | |
Pachina web | |
Localización | |
Dica l'anyo 1997 nomás se sabeba que fue albandonato en o sieglo XI, ocupato por laicos que lo cedioron a Sant Chuan d'a Penya en l'anyo 1079. En l'hibierno de 1997 estió cuan Federico Diez Áranos, miembro d'Amigos de Sarrablo trobó as ruinas d'o monesterio.
Ta plegar a Sant Pelai bi ha que ir dende Biescas por o GR 15 dica o cruce con o camín que baixa dende Gavín, trescruzar o barranco de Sía y puyar por a carretera en dirección ta Barbenuta. Cuan se plega ta o primer forcallo cal prener o camín que puya ta a ezquierda y continar sin dixar iste camín dica o desvío a on apareixe un cartel sinyalando o monesterio.
Actualment o conchunto arqueolochico ye acubilato por una estructura con teito d'uralita ta protecher-lo de l'orache, amás ye encletato y l'acceso ye viedato ta personas sin d'autorización.
D'estilo romanico, teneba dos naus comunicatas entre ellas y con l'exterior por un pasadizo abovedato con una escala de caragol.
A cabecera d'o monesterio tien tres absides, podendo veyer-se encara en l'abside sud un friso d'arquiellos ciegos d'estilo lombardo, tamién se i puet veyer una chicota finestra. En a nau central d'o monesterio se veye un altar, asinas como grupos de tres columnas celindricas, muit tipicas de l'arte romanico en l'Alto Galligo.
Encara s'alza a estructura d'a ilesia inferior, a la que s'accede a traviés d'un pasadizo abovedato que se troba baixo a nau central, por lo que pareixe que ista yera una cripta y bi heba atra nau dencima a o estilo d'a que bi ha en Samitier. A nau se comunica con o pasadizo por una puerta con arco de meyo punto peraltato.
O pasadizo ye abobedato con vuelta de canyón y pasa por debaixo d'a nau central d'o monesterio, permitindo l'acceso dende a nau norte. En l'extremo norte d'o pasadizo se troban dos escalas de caragol que lo comunican con a parti superior.