Акведук
From Wikipedia, the free encyclopedia
Акведу́к (ад лац.: Aqua — вада і лац.: ducere — весці) — вадавод (канал, труба) для падачы вады да населеных пунктаў, арашальных і гідраэнергетычных сістэм з размешчаных вышэй ад іх крыніц.
Акведукам ў больш вузкім значэнні называюць частку вадавода ў выглядзе моста над ярам, ракой, цяснінай, дарогай і інш. Дастатковыя па шырыні акведукі маглі таксама выкарыстоўвацца суднамі (Водны мост). Акведук па сваёй структуры аналагічны віядуку, з тым адрозненнем, што яго выкарыстоўваюць для пераносу вады замест арганізацыі дарогі або чыгункі.