Ладдзя
From Wikipedia, the free encyclopedia
Ладдзя́ — старажытнае рачное і марское судна ўсходніх славян.
Хуткія факты Ладдзя, Ладдзі на карціне М. К. Рэрыха «Варажскія госці». ...
Ладдзя | |
---|---|
Ладдзі на карціне М. К. Рэрыха «Варажскія госці». | |
Клас і тып судна | Ладдзя |
Асноўныя характарыстыкі | |
Даўжыня па верхняй палубе | каля 25 метраў |
Вышыня | 3 метры |
Рухавікі | Вёслы, ветразь |
Экіпаж | ад 40 да 60 чалавек |
Узбраенне | |
Агульная колькасць гармат | Няма |
Закрыць
У паняцця ёсць і іншыя значэнні, гл. Ладдзя (значэнні).
Шырока бытавала на тэрыторыі Беларусі. Вядома з 7 ст., калі на іх перавозілі грузы па шляху «з варагаў у грэкі». Аднадрэвы човен, найчасцей з дашчанымі набоямі па баках для павелічэння памераў. 3 12 ст. мела палубу. Кіравалася рулявымі вёсламі на карме і носе, рухалася з дапамогай грабных вёслаў і ветразя. Вялікая ладдзя змяшчала 40—60 і нават 100 чалавет. Тэрмін «ладдзя» выйшаў з ужытку ў 14 ст. ў сувязі са з’яўленнем тэрміна «судна».