Надаб
From Wikipedia, the free encyclopedia
Надаб, Надаў (іўр.: נדב) — сын Аарона і яго жонкі Элішэбы (Елізаветы), які разам са сваім бацькам і братам Абігу быў далучаны да сану свяшчэннікаў. Але пры асвяшчэнні скініі ён, паводле біблейскага падання, быў спалены нябесным агнём за ўскурэнне свяшчэннага састава чужым агнём, а не ўзятым з алтара.[1]