Паўночна-Каўказскі край
From Wikipedia, the free encyclopedia
Паўночна-Каўказскі край — адміністрацыйна-тэрытарыяльная адзінка на тэрыторыі Расійскай Сацыялістычнай Федэратыўнай Савецкай Рэспублікі, якая існавала з 16 кастрычніка 1924 года па 13 сакавіка 1937 года. Адміністрацыйны цэнтр — горад Растоў-на-Доне (з 10 студзеня 1934 года — Пяцігорск, са студзеня 1936 года — Арджанікідзэ (цяпер г. Уладзікаўказ), з 15 снежня 1936 года — Варашылаўск (цяпер г. Стаўрапаль)). Па выніках перапісу насельніцтва ў СССР 1926 года дзвюма найбуйнейшымі нацыянальнасцямі на тэрыторыі Паўночна-Каўказскага края былі рускія (46,2 %) і украінцы (37,4 %)[2].
Хуткія факты Паўночна-Каўказскі край, Краіна ...
Паўночна-Каўказскі край | |||||
---|---|---|---|---|---|
Краіна | СССР | ||||
Статус | Край | ||||
Уваходзіць у | РСФСР | ||||
Адміністрацыйны цэнтр | горад Растоў-на-Доне | ||||
Дата ўтварэння | 16 кастрычніка 1924 | ||||
Дата скасавання | 13 сакавіка 1937 | ||||
Афіцыйныя мовы | руская, украінская | ||||
Насельніцтва (1926) | 8 363 491[1] | ||||
Плошча | 293 652 | ||||
Часавы пояс | MSK (UTC+3) | ||||
|
Закрыць