Уладзімір Галакціёнавіч Караленка
From Wikipedia, the free encyclopedia
Уладзімір Галакціёнавіч Караленка (15 ліпеня (27 ліпеня) 1853, Жытомір 25 снежня 1921, Палтава — рускі пісьменнік украінска-польскага паходжання, журналіст, публіцыст, славуты сваёй праваабарончай (руск.) (бел. дзейнасцю. За свае погляды быў рэпрэсаваны царскім урадам. Значная частка твораў Караленкі навеяна ўражаннямі дзяцінства, якое ён правёў ва Украіне, і ссылкай у Сібір, дзе ён адбываў пакаранне.
Хуткія факты Уладзімір Галакціёнавіч Караленка, Асабістыя звесткі ...
Уладзімір Галакціёнавіч Караленка | |
---|---|
Асабістыя звесткі | |
Дата нараджэння | 15 (27) ліпеня 1853[1][2][…] |
Месца нараджэння | |
Дата смерці | 25 снежня 1921(1921-12-25)[3][4][…] (68 гадоў) |
Месца смерці | |
Пахаванне | |
Грамадзянства | |
Жонка | Еўдакія Сямёнаўна Іваноўская[d] |
Дзеці | Sofya Korolenko[d] |
Альма-матар | |
Прафесійная дзейнасць | |
Род дзейнасці | пісьменнік, аўтабіёграф, літаратурны крытык, журналіст, аўтар, празаік, публіцыст |
Мова твораў | руская |
Грамадская дзейнасць | |
Член у | |
Подпіс | |
Творы ў Вікікрыніцах | |
Медыяфайлы на Вікісховішчы |
Закрыць
Быў абраны акадэмікам Імператарскай акадэміі па разраду прыгожага пісьменства (1900—1902); адмовіўся ад звання, падтрымаўшы выгнанага з акадэміі Горкага.