Δον Ζουάν (Μπάιρον)
Σατιρικό ποίημα του Λόρδου Μπάιρον / From Wikipedia, the free encyclopedia
Δον Ζουάν (αγγλικός τίτλος: Don Juan) είναι σατιρικό αφηγηματικό ποίημα του Άγγλου ποιητή Λόρδου Μπάιρον που δημοσιεύθηκε από το 1819 έως το 1824.[1]
Ο Δον Ζουάν κοιμάται στην αγκαλιά της Χαηδής, Χέντρικ Σέφερ, περ. το 1827 | |
Συγγραφέας | Λόρδος Βύρων |
---|---|
Τίτλος | Don Juan |
Γλώσσα | Αγγλικά |
Ημερομηνία δημοσίευσης | 19ος αιώνας |
Μορφή | ποίημα |
LC Class | OL7116260M |
Προηγούμενο | Το προσκύνημα του Τσάιλντ Χάρολντ |
Επόμενο | Mazeppa |
Σχετικά πολυμέσα | |
δεδομένα (π • σ • ε ) |
Ο χαρακτήρας του Δον Ζουάν βασίζεται στους ισπανικούς λαϊκούς θρύλους, ωστόσο η πλοκή του ποιήματος είναι του Μπάιρον. Πρόκειται για μια διασκεδαστική παρωδία, όπου ο Δον Ζουάν, σε αντίθεση με τον μύθο του διαβόητου σαγηνευτή αλλά και στον αντίποδα του Βυρωνικού ήρωα, είναι ένας αθώος νεαρός, συμπαθητικός και αφελής, έρμαιο των γεγονότων και των γυναικών.[2]
Σε 17 άσματα και σε οκτάβες, το μακροσκελές ποίημα αφηγείται με φαιδρό και εσκεμμένα προκλητικό τόνο τις περιπέτειες ενός νεαρού Ισπανού που, στα τέλη του 18ου αιώνα, εξ αιτίας ενός παράνομου έρωτα, απομακρύνεται από την πόλη του τη Σεβίλλη. Μετά από ένα δραματικό ναυάγιο, φθάνει στην Ελλάδα, ερωτεύεται, πωλείται σκλάβος, δραπετεύει, συμμετέχει σε μάχες και βρίσκεται στη Ρωσία, όπου γίνεται ο αγαπημένος της αυτοκράτειρας Αικατερίνης Β΄ που τον στέλνει σε αποστολή στην Αγγλία. [3]
Μετά τη δημοσίευσή τους το 1819, τα δύο πρώτα άσματα επικρίθηκαν έντονα ως ανήθικα επειδή ο Μπάιρον σατίριζε την αγγλική κοινωνία και δημόσια πρόσωπα της εποχής του. Μέχρι τον θάνατό του το 1824, ο ποιητής είχε ολοκληρώσει 16 άσματα, ενώ το 17ο παρέμεινε ημιτελές. Το έργο θεωρείται από τον ίδιο τον συγγραφέα ως το αριστούργημά του και το πιο προσωπικό έργο του.