Βυρωνικός ήρωας
Λογοτεχνικός χαρακτήρας / From Wikipedia, the free encyclopedia
Ο Βυρωνικός ήρωας είναι λογοτεχνικός χαρακτήρας, μια παραλλαγή του ρομαντικού ήρωα, που πήρε το όνομά του από τον Άγγλο ρομαντικό ποιητή Λόρδο Βύρωνα. Τόσο η προσωπικότητα του ίδιου του ποιητή, που σκανδάλισε την αγγλική κοινωνία με τις επιλογές του και την άστατη ερωτική ζωή του, όσο και οι χαρακτήρες από τα γραπτά του θεωρούνται ότι παρέχουν καθοριστικά χαρακτηριστικά του χαρακτήρα.[1]
Ο Βυρωνικός ήρωας εμφανίστηκε αρχικά στο ημι-αυτοβιογραφικό αφηγηματικό ποίημα του Μπάιρον Το προσκύνημα του Τσάιλντ Χάρολντ (1812–1818). Πρόκειται για έναν χαρακτήρα που είναι ταυτόχρονα αποκρουστικός και συναρπαστικός: είναι αλαζόνας, κυκλοθυμικός, κυνικός, αμείλικτος στην εκδίκηση, συχνά έρχεται σε αντίθεση με το νόμο και τους κοινωνικούς κανόνες, αλλά συγχρόνως γοητευτικός και ικανός για βαθιά συναισθήματα και δυνατή στοργή.[2]
Πιο «καθαρές» και καθοριστικές εκδοχές του χαρακτήρα εμφανίστηκαν σε πολλά έργα του Μπάιρον, όπως στη σειρά ποιημάτων του με ανατολίτικα θέματα: Ο Γκιαούρης (1813), Ο Κουρσάρος (1814), Ο Λάρα (1814) και το θεατρικό έργο Μάνφρεντ (1817). Μεταγενέστερα έργα δείχνουν ότι ο Μπάιρον σταδιακά αποστασιοποιήθηκε από τον χαρακτήρα και παρουσίασε εναλλακτικούς τύπους ηρώων, όπως στο θεατρικό έργο Σαρδανάπαλος (1821), στο αφηγηματικό ποίημα Δον Ζουάν (1819–1824) ή, όταν είναι παρών, τον παρουσιάζει ως λιγότερο συμπαθητικό ή τον επικρίνει.[3]
Ο Βυρωνικός ήρωας ήταν εξαιρετικά δημοφιλής στη λογοτεχνία του 19ου αιώνα και είναι ο πρόδρομος του αντιήρωα.[4]