Νικολάι Ρίμσκι-Κόρσακοφ
Ρώσος συνθέτης / From Wikipedia, the free encyclopedia
Ο Νικολάι Αντρέεβιτς Ρίμσκι-Κόρσακοφ (ρωσικά: Николай Андреевич Римский-Корсаков · 18 Μαρτίου 1844, Τίχβιν - 21 Ιουνίου 1908, Λιουμπένσκ) ήταν Ρώσος συνθέτης, ενορχηστρωτής και καθηγητής σύνθεσης στο Κονσερβατόριο της Αγίας Πετρούπολης.
Το λήμμα παραθέτει τις πηγές του αόριστα, χωρίς παραπομπές. |
Γεννήθηκε στις 18 Μαρτίου 1844 (6 Μαρτίου 1844 σύμφωνα με το Ιουλιανό ημερολόγιο) στην πόλη Τίχβιν της Ρωσίας, 200 χλμ ανατολικά της Αγίας Πετρούπολης. Καταγόταν από αριστοκρατική οικογένεια και ξεκίνησε τη σταδιοδρομία του ως αξιωματικός του Ναυτικού.
Ο Ρίμσκι-Κόρσακοφ ήταν ένας από τα μέλη της Ομάδας των Πέντε, μαζί με τους Μίλι Μπαλάκιρεφ (1837 - 1910), Αλεξάντρ Μποροντίν (1833 - 1887), Σεζάρ Κούι (1835 - 1918) και Μοντέστ Μουσόργκσκι (1839 - 1881). Οι πέντε συνθέτες, με βάση τους την Αγία Πετρούπολη, επεδίωκαν την ανεξαρτησία της ρωσικής μουσικής από τα δυτικότροπα πρότυπα, θέλοντας να δημιουργήσουν ένα πραγματικά ρωσικό μουσικό ύφος.
Η θεματολογία του Ρίμσκι-Κόρσακοφ για τις όπερές του και τα άλλα μουσικά έργα του, όπως και των άλλων μελών της «Ομάδας των Πέντε», ήταν επηρεασμένη από το ρομαντισμό του Μπερλιόζ, πολύ αγαπητού συνθέτη στη Ρωσία, καθώς και από τη ρωσική λαϊκή μουσική του Γκλίνκα, διανθισμένη μερικές φορές με στοιχεία οριενταλισμού. Αντλούσε την έμπνευσή του από την κλασική ρωσική λογοτεχνία του 19ου αιώνα, τα λαϊκά διηγήματα και τα παραδοσιακά ρωσικά παραμύθια και την ιστορία της Ρωσίας. Θεωρείται ένας από τους θεμελιωτές της εθνικής ρωσικής μουσικής.
Ανάμεσα στους μαθητές του συγκαταλέγονται οι Προκόφιεφ, Γκλαζουνόφ, Στραβίνσκι και Ρεσπίγκι. Ως διευθυντής ορχήστρας έκανε πολλές εμφανίσεις στο εξωτερικό αποκαλύπτοντας τη ρωσική μουσική στους νεαρούς Ευρωπαίους συνθέτες.
Στο έργο του συμπεριλαμβάνονται 15 όπερες, πολλά έργα μουσικής δωματίου, κονσέρτα και άλλα. Αξιοσημείωτη είναι επίσης η συμβολή του στη συγκέντρωση συλλογών λαϊκών τραγουδιών. Από το συγγραφικό του έργο ξεχωρίζει το «Εγχειρίδιο ενορχήστρωσης». Έγραψε επίσης το αυτοβιογραφικό έργο «Χρονικό της μουσικής μου ζωής».
Ο Ρίμσκι-Κόρσακοφ πέθανε, μετά από σοβαρές κρίσεις στηθάγχης, στο Λιούμπενσκ (Lyubensk) στις 21 Ιουνίου 1908 (8 Ιουνίου 1908 σύμφωνα με το Ιουλιανό ημερολόγιο). Είναι θαμμένος στο Κοιμητήριο Τίχβιν της Μονής Αλέξανδρου Νιέφσκι στην Αγία Πετρούπολη, δίπλα στους τάφους των Ρώσων συνθετών Μουσόργκσκι, Μποροντίν, Κούι, Γκλίνκα και Τσαϊκόφσκι.