Άμηστρις
From Wikipedia, the free encyclopedia
Η Άμηστρις (περσικά: Amāstrī-, «δυνατή γυναίκα»)[1] ήταν σύζυγος του Ξέρξη Α' και μητέρα του Αρταξέρξη Α'.[2]
Άμηστρις | |
---|---|
Γενικές πληροφορίες | |
Γέννηση | 6ος αιώνας π.Χ. |
Θάνατος | 5ος αιώνας π.Χ. |
Πληροφορίες ασχολίας | |
Ιδιότητα | σύζυγος ηγεμόνα |
Οικογένεια | |
Σύζυγος | Ξέρξης Α' της Περσίας |
Τέκνα | Δαρείος (γιος του Ξέρξη Α΄) Υστάσπης Αρταξέρξης Α΄ της Περσίας Rhodogune Αμυτίς |
Γονείς | Otanes |
Αδέλφια | Φαιδύμη |
Αξιώματα και βραβεύσεις | |
Αξίωμα | σύζυγος ηγεμόνα |
δεδομένα |
Είναι γνωστή για την κακή φήμη που απέκτησε στις αρχαίες ελληνικές ιστορικές πηγές.[3][4][5] Είναι ενδεικτική η ιστορία, που αναφέρει ο Ηρόδοτος για την εξωσυζυγική σχέση, που διατηρούσε ο Ξέρξης με την Αρταΰντη, τη γυναίκα του Μασίστη. Η Άμηστρις, όταν αντιλήφθηκε για την εξωσυζυγική σχέση του άνδρα της, για να τον εκδικηθεί βασάνισε την Αρταΰντη με τη βοήθεια σωματοφυλάκων του Ξέρξη. Έκοψαν τη μύτη, τα χείλη, τα αυτιά, τη γλώσσα και τους μαστούς της Αρταΰντης, και έπειτα την έστειλαν σπίτι κατακρεουργημένη («ἡ Ἄμηστρις μεταπεμψαμένη τοὺς δορυφόρους τοὺς Ξέρξεω διαλυμαίνεται τὴν γυναῖκα τὴν Μασίστεω· τούς τε μαζοὺς ἀποταμοῦσα κυσὶ προέβαλε καὶ ῥῖνα καὶ ὦτα καὶ χείλεα καὶ γλῶσσαν ἐκταμοῦσα ἐς οἶκόν μιν ἀποπέμπει διαλελυμασμένην»).[6] Η βαρβαρότητα αυτής της πράξης υποδηλώνει την έντονη ερωτική αντιζηλία, που ένοιωθε η Άμηστρις.[7]
Η Άμηστρις ήταν κόρη του Οτάνη, ενός από τους εφτά ευγενείς που σκότωσαν τον μάγο μιμητή του Πέρση βασιλέα Σμέρδι το 522 π.Χ. Μετά απ' αυτό, ο Δαρείος Α' ανέβηκε στον θρόνο. Σύμφωνα με τον Ηρόδοτο, ο Οτάνης τιμήθηκε με βασιλικούς γάμους. Ο Δαρείος παντρεύτηκε την κόρη του Οτάνη, Φαδυμία, ενώ ο Οτάνης παντρεύτηκε την αδερφή του Δαρείου, η οποία γέννησε την Άμηστρι.
Όταν ο Δαρείος πέθανε το 486 π.Χ, η Άμηστρις παντρεύτηκε τον διάδοχο του θρόνου, Ξέρξη. Ο Ηρόδοτος περιγράφει την Άμηστρι ως αιματηρό δεσπότη:
- Περσικὸν δὲ τὸ ζώοντας κατορύσσειν, ἐπεὶ καὶ Ἄμηστριν τὴν Ξέρξεω γυναῖκα πυνθάνομαι γηράσασαν δὶς ἑπτὰ Περσέων παῖδας ἐόντων ἐπιφανέων ἀνδρῶν ὑπὲρ ἑωυτῆς τῷ ὑπὸ γῆν λεγομένῳ εἶναι θεῷ ἀντιχαρίζεσθαι κατορύσσουσαν.
- Ηρόδοτος, Ιστορίαι, Πολύμνια 114
Η προέλευση της ιστορίας είναι ασαφής, καθώς από ιστορικές αναφορές γνωρίζουμε ότι οι ανθρωποθυσίες ήταν απαγορευμένες στην περσική θρησκεία. Επίσης, καθώς οι περισσότερες πηγές είναι ελληνικές και επειδή η Ελλάδα ήταν αντίπαλος της Περσίας, είναι πιθανό πως οι περισσότερες πηγές δεν είναι ακριβείς.