Αρχαίοι Ενετοί
Ινδοευρωπαϊκός λαός / From Wikipedia, the free encyclopedia
Οι αρχαίοι Ενετοί ήταν αρχαίος Ινδοευρωπαϊκός λαός που κατοικούσε στη βορειοανατολική Ιταλία, στην ευρύτερη περιοχή του Βένετο.[1] Στα ιταλικά αναφέρονται ως Veneti (Ενετοί/Βενετοί), ενίοτε δε ως Venetici, antichi Veneti (αρχαίοι Ενετοί/Βενετοί) ή Paleoveneti (Παλαιοβενετοί), προκειμένου να διακρίνονται από τους μεταγενέστερους και σύγχρονους Βενετούς. Οι αρχαίοι Βενετοί μιλούσαν μια εξαφανισμένη Ινδοευρωπαϊκή γλώσσα, διακρίνεται από 300 περίπου επιγραφές που χρονολογούνται από τον 6ο αιώνα π.Χ. μέχρι τον 1ο αιώνα π.Χ. Η γλώσσα αυτή έχει πολλές ομοιότητες με τις υπόλοιπες Ιταλικές γλώσσες αλλά και με γλώσσες ξένες όπως τα Κέλτικα και τα Γερμανικά. Τα Βενετικά δεν πρέπει να συγχέονται με τα σημερινά Βενετσιάνικα, μια Ρωμανική γλώσσα που δημιουργήθηκε αργότερα.
Η επικράτεια του αρχαίου Βένετο είναι απροσδιόριστη, περιλαμβάνει πολλές σημερινές πόλεις όπως η Πάντοβα, η Βιτσέντζα, το Άζολο, η Μοντεμπελλούνα και η Βιττόριο Βένετο, δημιουργήθηκε η Εντεύθεν των Άλπεων Γαλατία. Ο Οκταβιανός Αύγουστος την οργάνωσε στην "Περιοχή 10" της Ρωμαϊκής Ιταλίας. Η "Περιοχή 10" συνόρευε στα δυτικά με τον ποταμό Αδίγη, στα βόρεια με τις Άλπεις, στα ανατολικά με τον ποταμό Σάβο στη Σλοβενία και στα νότια με την Αδριατική Θάλασσα.