Βινιετάρισμα
From Wikipedia, the free encyclopedia
Βινιετάρισμα στη φωτογραφία (από την Γαλλική λέξη "vignette", vɪnˈjɛtɪŋ) ονομάζεται η μείωση της φωτεινότητας και του κορεσμού χρωμάτων στην περιφέρεια της φωτογραφίας σε σύγκριση με την εικόνα με το κέντρο.
Η πλειονότητα των εξαρτημάτων σε ένα φακό είναι σχεδιασμένα ως κυκλικά - κυλινδρικά στοιχεία (π.χ. τα οπτικά φακών είναι κυκλικά, το διάφραγμα προσεγγίζει το κυκλικό σχήμα, ο φακός έχει κυλινδρικό σχήμα κλπ) σε αντίθεση με την φωτοευαίσθητη επιφάνεια η οποία είναι παραλληλόγραμμη (π.χ. στα 135/35mm φιλμ ή στους ψηφιακούς αισθητήρες (full-frame) έχει παραλληλόγραμμο μέγεθος 36x24mm) ή έχει τετράγωνο σχήμα (π.χ. το φιλμ 120/6x6 έχει τετράγωνο σχήμα μεγέθους 56×56mm). Ένα μέρος του προβλήματος παρουσιάζεται επειδή το είδωλο έχει κυκλικό σχήμα και στα άκρα μειώνεται η φωτεινότητα. Η φωτοευαίσθητη επιφάνεια είναι παραλληλόγραμμου ή τετράγωνου σχήματος και πρέπει να προσαρμοστεί μέσα στο σχηματισμένο είδωλο, αποφεύγοντας τις άκρες οι οποίες είναι σκοτεινές.[1]
Υπάρχουν διάφορα είδη βινιεταρίσματος που εξαρτώνται από τις ρυθμίσεις της μηχανής αλλά και από την κατασκευή του φακών. Οι ψηφιακές μηχανές είναι περισσότερο επιρρεπείς στο φαινόμενο αυτό.