Βολαπιούκ
From Wikipedia, the free encyclopedia
Η Βολαπιούκ ή Volapük (προφορά : volaˈpyk [1]) είναι μια τεχνητή γλώσσα, που δημιουργήθηκε το 1879–1880 από τον Γιόχαν Μάρτιν Σλάιερ (γερμ. Johann Martin Schleyer), έναν Ρωμαιοκαθολικό ιερέα στο Μεγάλο Δουκάτο της Βάδης στη Γερμανία.
Volapük Βολαπιούκ | |
---|---|
Ομιλείται σε: | Χώρες της Ευρώπης κυρίως |
Ομιλητές: | 20 |
Κατάταξη: | |
Ταξινόμηση: | Τεχνητή γλώσσα Διεθνής τεχνητή γλώσσα Βολαπιούκ |
Kατάσταση | |
Επίσημη γλώσσα: | ΟΧΙ |
Ρυθμιστής: | |
Κώδικες γλώσσας | |
ISO 639-1 | vo |
ISO 639-2/Β | vol |
ISO 639-3 | vol |
SIL | |
Ο Σλάιερ ένιωσε ότι ο Θεός του είπε στον ύπνο του να δημιουργήσει μια διεθνή γλώσσα. Τα πρώτα συνέδρια της Βολαπιούκ έλαβαν μέρος το 1884 στο Φριντριχσχάφεν, το 1887 στο Μόναχο και το 1889 στο Παρίσι. Στα 2 πρώτα συνέδρια χρησιμοποίησαν τα Γερμανικά, ενώ στο τελευταίο συνέδριο χρησιμοποίησαν μόνον τη Βολαπιούκ. Το 1889, υπολογίζονταν ότι υπήρχαν 283 όμιλοι, 25 περιοδικά για την και σχετικά με τη Βολαπιούκ, και 316 βιβλία σε 25 γλώσσες.[2] Σήμερα οι ομιλητές της Βολαπιούκ υπολογίζονται σε 20 με 30 παγκοσμίως. Η Βολαπιούκ σε μεγάλο βαθμό αντικαταστάθηκε στα τέλη του 19ου και στις αρχές του 20ου αιώνα από απλότερες και πιο εύκολες στην εκμάθηση γλώσσες, όπως η Εσπεράντο, η Ίντο και η Ιντερλίνγκουα.