Γιούπιτερ
Ο Δίας στη Ρωμαϊκή μυθολογία / From Wikipedia, the free encyclopedia
Στη Ρωμαϊκή μυθολογία, ο Γιούπιτερ[εκκρεμεί παραπομπή] διαδραμάτιζε τον ίδιο ρόλο που είχε ο Δίας στο ελληνικό πάνθεον,[1] δηλαδή ήταν κύριος του ουρανού και των ουράνιων φαινομένων.[1] Ο Γιούπιτερ ήταν θεός της αστραπής και της βροντής, στην Θρησκεία στην αρχαία Ρώμη και στην Ρωμαϊκή μυθολογία ήταν βασιλιάς στο Ρωμαϊκό Πάνθεο. Στάθηκε η κύρια θεότητα στην Ρωμαϊκή Δημοκρατία και στην Ρωμαϊκή Αυτοκρατορία μέχρι την εποχή που κυριάρχησε ο Χριστιανισμός. Ο δεύτερος βασιλιάς της Ρώμης Νουμάς Πομπίλιος καθιέρωσε την Ρωμαϊκή θρησκεία και τις τελετές της. Ο Γιούπιτερ ήταν αρχικά ηλιακός θεός, τα σύμβολα του ήταν ο κεραυνός και ο αετός που έγινε το κύριο σύμβολο του Ρωμαϊκού στρατού.[2][3][4]
Γιούπιτερ | |
---|---|
Πληροφορίες ασχολίας | |
Οικογένεια | |
Σύζυγος | Γιούνο |
Σύντροφος | Λατώ Γιουτούρνα |
Τέκνα | Βούλκαν Ντιάνα Hercules Βάκχος Iuventas Μαρς Μπελόνα Μινέρβα Apollo Iarbas Μερκούριους Προσερπίνα |
Γονείς | Σατούρνους και Οπς |
Αδέλφια | Γιούνο Βέστα Pluto Νεπτούνους Κέρες |
Σχετικά πολυμέσα | |
δεδομένα |
Τα δύο σύμβολα χρησιμοποιήθηκαν για την αναπαράσταση του θεού στα νομίσματα, ένας αετός που είχε στον στόμα του έναν αετό.[5] Ο Καπιτωλίνος λόφος ήταν το κέντρο λατρείας του όπου βρισκόταν η Ακρόπολη, ανήκε στην Καπιτωλιανή Τριάδα μαζί με την Γιούνο και την Μινέρβα, το ιερό του δέντρο ήταν η βελανιδιά. Στην Λατινική λογοτεχνία και στην Ρωμαϊκή τέχνη ο Γιούπιτερ ήταν Interpretatio graeca με τον Έλληνα ύπατο θεό Δία.[6] Ο Γιούπιτερ ήταν υπό Ελληνική επιρροή αδελφός του Νεπτούνους και του Πλούτωνος αντίστοιχοι με τους Έλληνες θεούς Ποσειδώνα και Άδη. Ο καθένας είχε την εξουσία αντίστοιχα στον ουρανό, στην θάλασσα και στον Κάτω κόσμο. Στην Ετρουσκική μυθολογία αντίστοιχος θεός ήταν ο Τίνια.[7] Οι τοποθεσίες που χτυπούσε κεραυνός, περιτειχίζονταν ως ιδιοκτησία του.[1]