Γκαετάνο Σιρέα
Ιταλός ποδοσφαιριστής / From Wikipedia, the free encyclopedia
Ο Γκαετάνο Σιρέα (ιταλικά: Gaetano Scirea, 25 Μαΐου 1953 – 3 Σεπτεμβρίου 1989) ήταν Ιταλός διεθνής ποδοσφαιριστής, ο οποίος θεωρείται ένας από τους σπουδαιότερους αμυντικούς όλων των εποχών.[1][2][3][4]
Με τη Γιουβέντους το 1975 | ||||||||||
Προσωπικές πληροφορίες | ||||||||||
---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
Ημερ. γέννησης | 25 Μαΐου 1953 | |||||||||
Τόπος γέννησης | Τσερνούσκο σουλ Ναβίλιο, Ιταλία | |||||||||
Ημερ. θανάτου | 3 Σεπτεμβρίου 1989 (36 ετών) | |||||||||
Τόπος θανάτου | Μπαμπσκ, Πολωνία | |||||||||
Ύψος | 1,78 μ. | |||||||||
Θέση | Αμυντικός | |||||||||
Ομάδες νέων | ||||||||||
1970–1972 | Αταλάντα ΜΚ | |||||||||
Επαγγελματική καριέρα* | ||||||||||
Περίοδος | Ομάδα | Συμμ.† | (Γκ.)† | |||||||
1972–1974 | Αταλάντα ΜΚ | 58 | (1) | |||||||
1974–1988 | Γιουβέντους ΦΚ | 377 | (2) | |||||||
Σύνολο | 435 | (25) | ||||||||
Εθνική ομάδα | ||||||||||
Περίοδος | Ομάδα | Συμμ.† | (Γκ.)† | |||||||
1975–1986 | Ιταλία | 78 | (2) | |||||||
Τίτλοι
| ||||||||||
* Οι συμμετοχές και τα γκολ στις προηγούμενες ομάδες υπολογίζονται μόνο για τα εγχώρια πρωταθλήματα. † Συμμετοχές (Γκολ). |
Είναι ένας από τους μόλις έξι παίκτες στην ιστορία του ευρωπαϊκού ποδοσφαίρου που έχουν κερδίσει όλα τα διεθνή τρόπαια για ποδοσφαιρικούς συλλόγους που αναγνωρίζονται από την UEFA και τη FIFA. Επίσης, είναι ένας από τους μόλις εννέα παίκτες στην ιστορία του ευρωπαϊκού ποδοσφαίρου που κέρδισε και τις τρεις μεγάλες ποδοσφαιρικές διοργανώσεις της UEFA, κατόρθωμα που κατάφερε ενώ έπαιζε με τη Γιουβέντους, την ιταλική ομάδα με την οποία πέρασε το μεγαλύτερο μέρος της καριέρας του, εκτός από δύο σεζόν με την Αταλάντα.[5] Αγωνίστηκε με την Εθνική Ιταλίας για περισσότερο από μια δεκαετία, κατά τη διάρκεια της οποίας ήταν αναντικατάστατο μέλος της αμυντικής γραμμής, κρατώντας τον Φράνκο Μπαρέζι εκτός εθνικής ομάδας για τέσσερα χρόνια, έως ότου αποσύρθηκε το 1986. Ο Σιρέα έγινε Παγκόσμιος Πρωταθλητής με την ομάδα που κέρδισε το Παγκόσμιο Κύπελλο του 1982, η οποία νίκησε τη Βραζιλία με 3–2 σε έναν αποφασιστικό αγώνα δεύτερου γύρου και τη Γερμανία με 3–1 στον τελικό.[6][7] Εκπροσώπησε επίσης την Ιταλία σε δύο ακόμη Παγκόσμια Κύπελλα, τερματίζοντας στην τέταρτη θέση το 1978 και στο Ευρωπαϊκό Πρωτάθλημα του 1980, όπου η Ιταλία κατέκτησε και πάλι την τέταρτη θέση.